عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد گفت: زیره سبز یک اشتهاآور و هضم‌کننده و ضد نفخ خوب است. اسانس زیرۀ سبز محرک هضم غذا، تونیک و آنتی‌اسپاسمودیک می‌باشد و دردهای کولیکی شکم که ممکن است توأم با نفخ و اسهال باشد را برطرف می‌کند.
دكتر علی بابایی صبح امروز در گفت‌وگو با خبرنگار وب دا، دفتر یزد، در خصوص مشخصات زیره سبز اظهارداشت: زیره سبز گیاهی کوچک، علفی به ارتفاع ۱۵ تا ۵۰ سانتی متر و دارای ریشه دراز باریک به رنگ سفید و ساقه ای راست و منشعب به تقسیمات دو تایی است برگهای آن متناوب، شفاف، بی کرک، منقسم به بریدگیهای بسیار نازک و ظریف ولی دراز و نخی شکل است.
وی افزد: گلهائی کوچک ، سفید یا صورتی رنگ و مجتمع به صورت چتر مرکب دارد. میوه آن بیضوی کشیده، باریک در دو انتها، بسیار معطر ، به طول ۶ میلی متر، به قطر ۵/۱ میلی متر و پوشیده از تارهای خشن است.بعضی از واریته های این گیاه میوه های عاری از تار دارند.
دکتر بابایی با بیان این مطلب که رنگ میوه بر حسب واریته های مختلف گیاه ممکن است زرد تیره یا خرمائی مایل به سبز و یا خاکستری باشد گفت: اندام داروئی گیاه زیره سبز، میوه آن می‌باشد.
عضو مركز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه علوم پزشكی یزد با اشاره به دامنه انتشار این گیاه متذكر شد:منشأ اولیه آن ناحیه علیای مصر و سواحل نیل بوده است ولی امروزه به حالت نیمه وحشی در منطقه وسیعی از مدیترانه ، عربستان ، ایران ( تبریز ، خراسان ، دامغان و سمنان ) و نواحی مختلف می روید و یا در این نواحی پرورش می یابد.
وی با اشاره به خواص درمانی زیره تصریح کرد: از زیرۀ سبز در درمان نفخ و سوء هاضمه استفاده می‌گردد و در درمان بیماری‌های مختلف به عنوان ضد تشنج، ضد صرع، مقوی معده، بادشکن، قاعده‌آورو معرق استفاده میشود. علاوه بر آن دارای اثر مدر و زیادکننده شیر می‌باشد. دانشیار فارماكولوژی دانشگاه علوم پزشكی شهید صدوقی یزد عنوان داشت: در کشور هند، از آن برای رفع بی‌خوابی استفاده میشود. روغن این گیاه ضد باکتری است.
دکتر بابایی افزود: از این گیاه بعنوان چاشنی، همراه با ادویه ها و ترشیجات استفاده میشود. به صورت استعمال خارجی، قرار دادن ضماد آن بر روی پستان، در موارد جمع شدن شیر و احتقان پستان موثر است. در دامپزشکی با خوراندن زیرۀ سبز به چهارپایان، تمایل جنسی را در انواع مادۀ آنها زیاد می‌کنند.
وی یادآورشد: در طب گذشته زیرۀ سبز را در درمان نفخ، سوء هاضمه مؤثر دانسته و برای آن اثر زیاد کنندۀ شیر قائل بوده‌اند. از زمانهای قدیم از زیرۀ سبز بعنوان ادویه برای معطر کردن غذا استفاده می‌شده که در حال حاضر احتمالاً بعنوان یکی از اجزاء زردچوبه هندی (Curry) بهتر شناخته میشود و علاوه بر معطر کردن غذا به آن یک رنگ زرد پررنگ می‌دهد.
این فارماکولوژیست در خصوص آثار فارماکولوژیکی زیره سبز بیان داشت:زیرۀ سبز به علت داشتن مقادیر قابل توجه اسانس دارای خاصیت کلی اسانس‌های فرار بوده و با تأثیر بر روی عضلات صاف اندام گوارشی موجب بروز اثر ضد اسپاسمی و ضد نفخ می‌گردد. علاوه بر این خاصیت ضد میکروبی آن به خوبی بر روی میکروارگانیسم‌های گرم مثبت ظاهر شده و بر عفونت‌های میکروبی اندام گوارشی نیز مؤثر می‌باشد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد ادامه داد: همانند تقریباً تمامی خانواده چتریان، زیره سبز یک اشتهاآور و هضم‌کننده و ضد نفخ خوب است. اسانس زیرۀ سبز محرک هضم غذا، تونیک و آنتی‌اسپاسمودیک می‌باشد و دردهای کولیکی شکم که ممکن است توأم با نفخ و اسهال باشد را برطرف می‌کند. همچنین زیرۀ سبز تونیک و محرک عمومی است؛ مخصوصاً روی قلب و سیستم عصبی اثر می گذارد و ممکن است تا حدودی افزایندۀ میل جنسی باشد.
- نویسنده : یزد فردا
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
http://www.yazdfarda.com/news/af/47336/
چهارشنبه 13,نوامبر,2024